Gönderen Konu: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ  (Okunma sayısı 35893 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı TÜRK-KAN

  • Türkçü-Turancı
  • *****
  • İleti: 2182
  • UÇMAĞA VARDI, TANRI DAĞLARINDA!
Ynt: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ
« Yanıtla #10 : 04 Temmuz 2007 »
Ayrıca lütfen yapmayalım Savefi Devleti İranlı'dır kesinlikle Türk değildir

Safevi Devleti, İran'da Türkmenler tarafından kurulmuştur. Devletin Resmi dili Oğuz Türkçesi idi. Devletin kurucusu da Erdebilli Türkmenlerden olan Şah İsmail Hatayi'dir. Kendisi anne soyundan Akkoyunlu Hanedanına (24 Oğuz boyundan olan Bayındır'lardandırlar) dayanır.

TTK

 
23 EKİM 2023'DE, ELİM BİR TRAFİK KAZASI SONUCU, UÇMAĞA VARDI.
ŞİMDİ; TANRI DAĞINDA, ATALAR YURDUNDA, ATSIZ ATA MAKAMINDA, BAŞBUĞLAR OTAĞINDA, ERİNÇ İÇERİSİNDE!

Çevrimdışı Otsukarcı

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 30
Ynt: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ
« Yanıtla #11 : 06 Temmuz 2007 »
Osman Devleti Turkmen leri eziyetler cektirmsitir
Bütün tarihi kaynaklar, Osmanlı Devleti'nin Türk ulusu tarafından kurulduğunu kanıtlamaktadır. Ancak, kuruluş aşamasını tamamlayan ilk kuruculardan sonra, Osmanlı padişahlarının ne denli Türk oldukları kuşkuludur. Çünkü, kuruluş dönemindeki koşullarda geçerli olan; komşu ülkelere saldırma ve onlardan savaş tazminatı ve ganimeti alma siyasasına dayalı olarak güçlenip zenginleştikten sonra, yatak odalarını, "harem'ler kurarak zenginleştiren padişah-halifelerin birçoğu sayesinde, ırk ve kan birliği bozulmuş olduğu görülmektedir. "...Bütün kadın sultanlar, bütün padişah anaları, hep yabancı ırklardan alınan köle kadınlardan geldiler. Hanedanda bu kan yabancılığı, Osmanlı İmparatorluğu'nun son padişahına kadar devam etti"(1)

Belki bu özelliklerinden dolayı, "halife" sanlı padişahlar, bu sanın yarattığı olanaklardan yararlanarak, yönetimi altında bulunan ve özellikle "Türk" kimliği taşıyan yönetilenleri tıpkı bir sürü gibi yönetmeyi yeğlemişlerdir.

Henüz kuruluş dönemi olan 1466 yılında yapılan bir derlemede, "Türk iti şehre gelince Farisice ürer" denilmektedir.(2) Osmanlı şairlerinden Baki'nin, "Muhteşem Süleyman" olarak bilinen padişaha sunduğu bir şiirinin Türkçeleştirilmiş dizeleri şöyle:

"Her taç yoksulluk ve yokluk ehline baş tacı olamaz.
Ey hoca Türk toplumundan olanın başı kabadır.
Türk, sultan olma yeteneğinden yoksundur."

Yine bir Osmanlı şairi olan Nef'i ise; "Tanrı, Türke irfan çeşmesini yasaklamıştır" demiştir.
Divan-ı Hümayun yazmanlarından Hafız Hamdi Çelebi 1499 yılında yazdığı şiirinde, "Baban da olsa Türkü öldür" nakaratını kullanmakta, üstelik bu sözün İslam Peygamberi Hz. Muhammet'e ait olduğunu vurgulamaktadır. Sadece bir kıtasını yineleyelim:

"Sakın Türkü insan sanma.
Bir an bile olsa Türkle birlikte olma.
Türk eline şeker olsa o şeker zehir olur.
Türkün başını keserken sakın gam yeme.
Baban da olsa Türkü öldür."(3)

Osmanlı tarihinde çok saygın bir konumu olan Fatih bile, Otlukbeli Savaşından dönerken, elinde bıçak olan birisine ne yaptığını sorduğunda; öldürülen Türkmenlerin kulaklarını keserek küpelerini topladığını öğrenmiş ve "İşine devam et" demiştir.

Hırvat kökenli, Sadrazam Kuyucu Murat döneminde (1606-1611), 155.000 insan doğranmış ya da diri diri kuyulara doldurulmuşlardır. Aman dileyen insanlara Kuyucu'nun yanıtı "Vurun şu pis Türkün başını" olmuştur. Cellatların bile öldürmeye kıyamadığı çocuğu atından inerek öldüren Kuyucu Murat, Osmanlı'nın yetkilisi, öldürülen çocuk da Anadolu'nun evladı Türktür. (Olayı ayrıntıları ile Osmanlı tarihçisi Naima'dan öğrenmek olasıdır.) Yavuz Sultan Selim'in, halifeliği zorla da olsa aldıktan sonra, yönetim ile Türk ulusu arasındaki anlayış ve ideoloji ayrılığı açık şekilde çelişmiştir. Yönetime dayalı şeriatçı anlayış üst yönetime egemen olur iken, Anadolu'da yaygın olan Alevilik sayesinde Türk dili kendini koruma olanağı bulmuştur. Yönetimin Anadolu'yu dil unsuru aracılığıyla Araplaştırmasına ve Acemleştirmesine karşı olan bu halk, yok edilmek istenmiştir. Bu nedenle Anadolu'da öldürülen Türk sayısı, Yavuz Sultan Selim zamanında 40.000 kadardır. Bu gerçek Osmanlı İmparatorluğu'nun Türk halkından koptuğunun açık bir kanıtıdır.(4)

Osmanlı tarihçisi Naima aynı bilinç içinde şöyle yazmaktadır: "Türkmen çözülüp gitmesi yamandır, cem-ü iltiyamına derman yok." Yani, Türk ulusu ve unsuru öylesine eriyip çözülecektir ki, bir daha birleşmesinin ve bütünleşmesinin ilacı ve dermanı olmayacaktır.

Osmanlı tarihçisi Naima "Tarihi"nde Türkler için; nadan (kaba) Türk, idraksiz Türk, hilekâr Türk ifadelerini kullanmaktadır.(5)

Aslında Türkler hakkındaki kötü yargılar Selçuklulardan beri yaygındır. Örneğin, Selçuklu yazar Aksaraylı Kerimeddin Mahmud, şunları yazmıştır: "Hunhar Türkler, köpek ve kurt gibidirler, ellerine fırsat geçerse yağmayı ganimet bilirler, fakat düşman kuvvetleri gelirse kaçarlar."(6)

Osmanlı düşüncesinde, "kavmi necip" olarak görülen Araplar karşısında Türk ulusu aşağılanmıştır. 1912 yılında Sebilürreşt dergisinde çıkan bir yazıda; "Türk" deyiminin kullanılması, dinsizlik, kâfirlik sayılıyordu. "Türk hükümeti", "Türk ordusu", "Türk ülkesi" deyimlerinin Osmanlı halkı üzerinde rahatsızlık yarattığı biliniyordu. 1913 tarihli "Mecmuai Ebuzziya" dergisinin 94. sayısında; "Bizim Türklüğümüz sembolizmden başka bir şey değildir. Bizler yani Türkler Müslümanlık içinde erimişizdir. Türk falan değil, sadece Müslümanız. Buharalı hanlar bile kendilerini Türk saymazlar. Zira onların cetleri de vaktiyle Türkistan'ı zaptetmiş olan Araplardan başka bir şey değildir," demekle, kendisini ve Anadolu'da yaşayan bütün insanların kimliğini inkâr ediyordu. Üniversite profesörlüğü de yapmış olan Ahmet Naim, 1913 yılında yazdığı "İslam'da Davai Kavmiye" adlı kitabında, Türke karşı savaş açmış ve "Türkün geçmişini bilmesine ve öğrenmesine lüzum ve ihtiyaç yok... gerekli olan şeriatı öğrenmektir," demiştir. 1919-1920 yıllarında Şeyhülislamlık görevine getirilmiş ve Padişahla birlikte ülkeden kaçmak zorunda kalmış olan Mustafa Sabri Efendi ise, Türke Türklük benliği vermek isteyenlere "soysuzlar" yakıştırmasında bulunmuştur.(7)

Bu tutum ve koşullar içerisinde "Türk" kimliği, yönetimin merkezi olan İstanbul'dan uzak, savaştan savaşa asker toplamak için anımsanan, Anadolu köylerinde kapalı bir kültür içinde dili ve töreleri ile yaşamıştır. Zaman içinde "Türk" yöneticisine o denli yabancılaştırılmış ki, kimi kez "Osmanlı Efendisine Türk' demek hakaret sayılmış", "Türk" sözcüğü, Anadolu köylüleri için kullanılır olmuştur-8-

İstanbul alındıktan sonra, Osmanlı yönetiminde, devletin en yüksek yürütme organları Türke kapalı tutulmuş, devlet adamlarının yetiştirildiği Enderun okullarına Türkler alınmamışlardır.(9) İstanbul'un alınmasından 4. Murat'ın ölümüne dek geçen 187 yıl içinde, devşirmelerden 66, Türk kökenlilerden de 10 kişinin sadrazamlığa atandığını, aynı dönemde devşirmelerin toplam 167 yıl, Türk kökenli sadrazamların da 17 yıl görev yaptığı(10) gerçeği, Türklere yaklaşımı gösteren ayrı bir kanıttır. Padişahlar, yakın korumalarını da hep devşirme (kul-köle) olanlardan seçmişlerdir.

Osmanlı yönetiminin bu tutumuna karşın halk da kendi arasında birlik ve beraberlik içinde değildi. 12. yüzyıl ortalarında Ahmet Yesevi'nin kurduğu; Türk geleneğini, dilini ve kültürünü Şamanlık ile bütünleştiren (Bektaşilik gibi) tarikatlar Anadolu'da yayılmaya başladı. Bir taraftan Yesevi yanlısı ve Türk kimliğini taşıyan tarikatlar yayılır iken, öte yandan da, Sünni İran kültürünü benimseyen Nakşibendi Tarikatı, yeniliklere karşı koyma alışkanlığını güden Zeyni Tarikatları ve Fars diline önem verdiği için daha çok aydınlar (!) arasında yayılan Mevlevilik, yaygınlık gösteriyordu. Bu tarikatlar içinde, Türk kökenli olanları, doğal olarak Arap kültürü görmüş olan medreselilerce aşağılanmaya çalışıldı. Bu koşullar altında Türk halkı kendi yurdunda aşağılanmış oldu. "Kaba Türk", "Anlayışsız Türkler", "Pis Türkler" gibi önyargılar dönemin özelliklerinden oldu.(11)

Osmanlı yönetiminde Türke yaklaşım o denli aşağılayıcıdır ki, o günlerden kalan aşağıdaki şiir bu yaklaşımı özetlemektedir:

"Türk değil mi, Merzifon'un eşeği,
Eşek değil, köpekten de aşağı."

Osmanlı'nın bu yaklaşımına Türkün verdiği yanıt, bir şiirin dizelerinde şu şekilde yer almıştır:

"Şalvarı şaltak Osmanlı
Eğeri kaltak Osmanlı
Ekmede yok biçmede yok
Yemede ortak Osmanlı"(12)
Kendi yöneticilerinin bu tutumu karşısında, yabancılardan da olumlu yorum beklenemezdi. Yabancılar, Türkleri "yaklaşık 1000 yılına kadar Arapların esiri olan Türkler dağ insanı niteliğinde bir kavimdir"(13) şeklinde yorumluyorlardı.

Ulusçuluğun etkisi ile etnik kökenlilerin, Osmanlı yönetiminden birer birer ayrılmaya başladığı 19. yüzyılın ilk yarısında hatta sonlarında bile, Osmanlı yönetiminin Türke olan yaklaşımı değişmemişti. 1874 yılında "Dünya Tarihi" kitabının yazarı, Askeri Okullar Bakanı Süleyman Paşa, "Osmanlı devletin adıdır, milletimizin adı Türktür" görüşünü savunmasına karşın, bu düşüncesini kendi kitabında bile kullanmaya cesaret edememişti.(14)

Koçu Bey, 4. Murat'a sunduğu risalesinde (küçük kitap) Türkler hakkında şunları yazıyordu: "...mezhebi bilinmeyen şehir oğlanı, Türk, çingene, tatar, kurt, ecnebi, laz, yörük, katırcı, deveci, hamal, ağdacı, yol kesen, yankesici ve diğer çeşitli kimseler..."

"Harem-i Hümayuna kanuna aykırı olarak Türk ve yörük, çingene, Yahudi, dinsiz, mezhepsiz, nice kallaş ve ayyaş şehir oğlanları girer oldu." Bu sözler yazılıp Türk olduğu söylenen Padişaha veriliyordu.(15)

Abdülhamit'in Araplara ve islamiyete dayanan siyaseti, Türkü, Türkçüleri baş düşman olarak görmekteydi. Onun zamanında "Türküm demek, Türkten söz etmek büyük suçtu".(16) Devletin dayandığı kendi halkına bu denli yabancılaşmasından olsa gerek, Osmanlı Devletinde kamu ile ilgili belgelerde, Türkçe sözcüğe 1876 Anayasasına değin rastlanmadı.(17) Zaten, dini ile dilini de değiştiren bir ulusa Osmanlı Devletinden başka yeryüzünde rastlanmamıştır.

Osmanlı yönetimi, kendilerini Türk olarak görmedikleri için, Türk kökenliler "azınlık" konumunda kaldı. 1897 tarihinde, bir İngiliz gezgini şunları söylüyordu: "Türk adı nadiren kullanılır, onun iki yolda kullanıldığını işittim; ya bir ırkı ayırt eden deyim olarak, örneğin bir köyün 'Türk' veya Türkmen' olup olmadığını sorarsın, ya da bir hakaret deyimi olarak, örneğin İngilizce söyleyeceğin 'eşek kafalı' anlamında, 'Türk kafa' diye homurdanırsın."(18)

Aynı yıllarda, Türk-Yunan Savaşı ortamında Şair Mehmet Emin'in yayımladığı kitapta, "Ben bir Türküm dinim cinsim uludur" dizeleri yer alıyordu. Ancak, üstünlüğü kanıtlamak için şiirler yeterli değildi. Kendi yöneticisi tarafından aşağılanan, üst üste gelen yenilgiler sonucunda benliğini, kişiliğini yitiren ve varlığını yitirmek üzere olan Türk halkı tarihin en zor dönemini yaşıyordu.

Yabancıların Türk imgesi ise Osmanlı'nın, Türke yaklaşımından farklı değildi. Türkologlara göre Türkler; insanlar arasında anlayış bakımından sonuncudur. İnançtan ötesini kavrayamazlar; anlamaya da çalışmazlar... İslam dininin Türkler üzerindeki etkisi iyi sonuç vermemiştir. Türkler, Müslüman Asya'nın Avrupa'ya karşı savaşan askeri oldu. Müslümanlık, Türk dehasına ters düştü. İslam, bu "Yarı Çinliler"den "Acımasız İranlılar" yarattı.(19)

Türk aydınının durumuna gelince; çok az sayıda olsa da uyanma belirtileri başlamıştı. Bunlar arasında en önemlisi Ziya Gökalp adını taşıyor.

"Sorma bana oymağımı boyumu,
Beş bin yıldır millet gibi yaşarım...
Deme bana Oğuz, Kayı, Osmanlı,
Türküm, bu ad her unvandan üstündür,"

diye haykırıyordu.

Öte yandan, özgür düşüncenin olmadığı bir ortamda, kendi ulusal çıkarlarını savunma olanağından yoksun olan bir avuç kişi yurt dışında özgürlük arıyorlardı. Bu aydınlar, yurt özlemi ile, ülkelerinden aldıkları yüz kızartıcı haberlerin ve kötü gelişmelerin ezikliği içindedirler. Onlardan birisi, o günlerin koşullarını, şu duygusal satırlarla günümüze aktarmaktadır: "Bir mayıs sonu ya da bir haziran başı idi. Bağımsız fakat, bütün kalbiyle İttifak Devletlerinin zaferini kutlayan bir Avrupa şehrinde, başım eğik, gözlerim yaşlı dolaşıyorum. Yüreğim bir derin uçurum, kafam bir cehennemdir. ...Gün geçmiyor ki, bir mağazada bir lokantada Türk olduğum anlaşılınca acı bir alay edilme veya ağır bir hakaretle karşılaşmayayım. ...lakabımız 'makak'tı. (bir çeşit şempanze maymun türü). ... gönül verdiğimiz genç kızlar Türklüğümüzü sezince bizden iğrenip kaçıyordu.

İşte, o şehrin bu cehennem atmosferi içinde, bir gün yılgın ve çekingen dolaşırken, gözlerim, ansızın, bir gazete satıcısının sergisinde, bir sürü gazete adı ve başlıkları arasında, iri harflerle dizilmiş şu satırlara ilişiverdi: 'Bir Türk generali İtilaf kuvvetlerine karşı yeniden harbe hazırlanıyor.' Titreyerek gazeteyi aldım. Yürürken okuyorum; 'Mustafa Kemal Paşa isminde bir Türk generali.' "(20)

İşte o Mustafa Kemal önce bölgesel sonra ulusal toplantılarla Türke Türklüğünü, dünyaya insanlığını anımsatacak uğraşısını başlatmadan önce geldiği İstanbul'dadır.

Dipnotlar:
1) Şevket Süreyya Aydemir, Makedonya'dan... C.2, s.440.
2) Burhan Oğuz'dan aktaran, Şakir Keçeli, a.g.y., s. 118.
3) Aktaran, Şakir Keçeli, a.g.y., s. 121.
4) Çetin Yetkin, Türk Halkı... s.161.
5) Naima Mustafa Efendi, Tarih-i Naima, Türkçeleştiren: Zuhuri Danışman, İstanbul, C.1, s.168, 238, C.2 s.536. C.3, s.1180, C.4 s.169.
6) Aktaran, Çetin Yetkin, a.g.y., s.12.
7) Mustafa Coşturoğlu, a.g.y., s.278, 279.
8- Bozkurt Güvenç, Türk Kimliği, s.22, 23, Cahen'den aktaran, Bernard Lewis, Modern Türkiye'nin Doğuşu, s.1.
9) Hikmet Bayur, a.g.y., s.15.
10) Hikmet Bayur, a.g.y., s.17.
11) Özer Ozankaya, Türkiye'de Laiklik, İstanbul, 1990, s. 253.
12) Özer Ozankaya, a.g.y., s.121.
13) Warshew'den aktaran, Bozkurt Güvenç, a.g.y., s. 311.
14) Bozkurt Güvenç, a.g.y., s.26.
15) Aktaran, Çetin Yetkin, a.g.y., s.145.
16) Esat Kamil Erkut, a.g.y., s.63.
17) M.Rauf İnan, Atatürk'ün Evrenselliği, Önder Kişiliği, Eğitimci Kişiliği ve Amaçları, Ankara, 1983, s.198.
18) Ramsay'dan aktaran, Bernard Lewis, a.g.y., s.331.
19) Türkoloji uzmanı Cahun'dan aktaran, Bozkurt Güvenç, a.g.y., s.308.
20) Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Atatürk, İstanbul, 1971, s.24, 25.

DEVAMI...

------Sultan Selim’in 50.000 bin Türkmeni kestiğinide bilmezsiniz belki.
Osmanlı devleti Türkleri teker teker kılıçtan geçirdiği halde nasıl olurda ;Osmanlı devleti'nin Türk soyundan geldiğini söylerler.

-------Şu an Anadoludaki eski şehir, ilçe vs isimlerinin çoğu Cumhuriyetin ardından değiştirilip Türkçeleştirilmiştir. Mesela İstanbul’un resmi ismi 1930’lara kadar Konstantiniyye idi. Arapçada “Konstantin’in şehri” manasına gelir. Konstantiniye’nin adı 1930’da çıkarılan bir kanun ile değiştirilerek İstanbul yapılmışır. Osmanlı kayıtlarındada 1920lere kadar İstanbulun adı Konstantiniyye diye geçer.

------Devlet-i Aliyye Devri'nde, Başbakanlara, Sadrazam deniyordu. 624 yıllık Osmanlı devrinde, 215 sadrazam oldu. Ve sadece 78'inin Türk asıllı olduğu iddia ediliyor. Yani en 197 sadrazam Türk soyundan değildi. Bu 78 Türk olduğu iddia edilen sadrazamlarda büyük olasılıkla uydurmadır. Böyle birşey gerçek değildir. Son yıllarda yazılan tarih kitaplarında yer alır ancak. Eski tarih kitaplarında böyle birşey yer almaz.

------Anadolu’da öldürülen Türk sayısı, Yavuz Sultan Selim zamanında 50.000 kadardır. Bu gerçek Osmanlı İmparatorluğu'nun Türklükle alakası olmadığının açık bir kanıtıdır.

Bahsettiğim bu durum Şah Cihan'ın anadolu'yu ele geçirme politikası amacıyla burda bulunan şii Türkleri kışkırtması üzerine ortaya çıkan Şah Kulu İsyanını bastırma olayları sırasında yaşanmıştır. devlet bekası kavramından umarım haberin vardır şaşkın.

Osmanlı tarihçisi Naima "Tarihi"nde Türkler için; nadan (kaba) Türk, idraksiz Türk, hilekâr Türk ifadelerini kullanmaktadır.

Bahsettiğim kavram Fatih Fermanlarında da vardır ve Etrak ve Akrad-ı bil idrak şeklinde yazılır. İdraktan yoksun Türk  şeklinde çevrilir fakat burada var olan gerçek yerleşik hayata geçmeyi red eden yörükler için kullanılmış ve devletin ciddi vergi kayıplarının ortaya çıkması ve bu göçebe yaşayanların vergi öedememeyi alışkanlık haline getirmesi üzerine söylenmiştir.

Dr. Yılmaz KURT Osmanlıca Dersleri II , Akçağ Yayınları


Sayın Kök Börü

Yazınızı okuduktan sonra araştırmak istedim ve yazının diğer bir forumda, kürt kırması tirigan takma isimli bir aşağılık tarafından alındığını üzülerek gördüm.

Siz de muhakkak yazının devamını okumuşsunuzdur. O yazının devamında bu kürt, Atatürk'ü  Makedon ilan edecek kadar, Türkiye'de 6 milyon Türk var diyecek kadar, kürtleri hiçbir millet eritememiş, Türk'ler mi eritecek diyecek kadar aşağılık bir insan.

Ve bu yazıyı, o aşağılık insandan alıp Türkçü forumda bilgi kaynağı olarak sunmanız son derece üzücü.

Yazının altında bulunan kaynakların iki katını bulup tam tersi sonuç çıkarmam da mümkün. Kaynak olarak gösterilen şahısları intenet ortamında araştırdığımız zaman, Türklüğe bakış açılarının ne olduğunu görürüz.

Herşey Türk için, Türk'e göre Türk tarafından düsturunu benimsemiş isek, ben bu yazıyı kabul etmiyorum.

Saygılar   

Kök-Börü

  • Ziyaretçi
Ynt: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ
« Yanıtla #12 : 06 Temmuz 2007 »
Sayın otsukarcı,

Kapıyı yanlış yere ve yanlış yerden açtınız.

http://www.1001kitap.com/Guncel/Vural_Savas/militan_demokrasi/md03_43.html 

adlı linktede belirtilen, Hüsnü Merdanoğlu'nun, 1999 yılında ikinci baskısı yapılan Atatürkçü Düşüncenin Evrenselliği adlı çok önemli eserinin 102-106. sayfalarında yazılanların tam metninde de adı geçen başlıktır...

Bir şeyi yazmadan önce acaba doğru yazıyormuyum diye iki kere düşünün!



tungatonyukuk

  • Ziyaretçi
Ynt: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ
« Yanıtla #13 : 10 Temmuz 2007 »
Sayın otsukarcı;


İlk önce Şunu belirtmeliyimki hangi Türkmen e gidip sorsanız bizimle aynı şeyleri söyleyeceklerdir.Ayrıyetten şu an bakarmısınız Türkmenler nerede vede kitaplarda yada araştırmalarda Osmanlı devletinin Çok kırmalık olduğunu görüceksiniz.


Esenlikler.

Kayra Beg

  • Ziyaretçi
Ynt: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ
« Yanıtla #14 : 12 Temmuz 2007 »
Herşeye kaldığımız yerden devam ediyoruz görünüşe göre.Afşarları anlayanlara ne mutlu.  ESEN OLSUN İLTERİŞ. ESEN OLSUN ANDALAR.

Çevrimdışı İgdirhan

  • Türkçü-Turancı
  • ****
  • İleti: 325
Ynt: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ
« Yanıtla #15 : 12 Temmuz 2007 »
Herşeye kaldığımız yerden devam ediyoruz görünüşe göre.Afşarları anlayanlara ne mutlu.  ESEN OLSUN İLTERİŞ. ESEN OLSUN ANDALAR.

Sevgili Andam ;
Kendinizi özlettiniz ,hem de çook özlettiniz.
Sizi Otağda görmek beni ziyadesiyle sevindirdi.
Dilerim her şey yolunda ;sağlığınız ve sıhhatiniz yerindedir.
Tekrardan hoş geldiniz...
Kutlu olsun...
TTK

Çevrimdışı bayındır

  • İLTERİŞ
  • Türkçü-Turancı
  • ***
  • İleti: 100
Ynt: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ
« Yanıtla #16 : 12 Temmuz 2007 »
Yazı için teşekkürler.Bu yazının bütün Anda'larımıza inanç ve tarihe bakış açısı yönünden doğruya açılan bir kapı daha  diye düşünüyorum.Tengri Kut Versin.TTK
...Turán.....Turaniákat.......Attilá...

Kayra Beg

  • Ziyaretçi
Ynt: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ
« Yanıtla #17 : 12 Temmuz 2007 »
Herşeye kaldığımız yerden devam ediyoruz görünüşe göre.Afşarları anlayanlara ne mutlu.  ESEN OLSUN İLTERİŞ. ESEN OLSUN ANDALAR.

Sevgili Andam ;
Kendinizi özlettiniz ,hem de çook özlettiniz.
Sizi Otağda görmek beni ziyadesiyle sevindirdi.
Dilerim her şey yolunda ;sağlığınız ve sıhhatiniz yerindedir.
Tekrardan hoş geldiniz...
Kutlu olsun...
TTK


Sağol Andam. Yeniden aranızda olmak beni mutlu etmiştir. Sizleri gerçekten çok özledim. Umarım bir daha bu ayrılıklara gerek kalmaz.

Esenlikler

Çevrimdışı ULUTÜRK

  • Türkçü-Turancı
  • ***
  • İleti: 87
Ynt: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ
« Yanıtla #18 : 14 Aralık 2007 »
Evet ben daha önce bu osmanlıyı sevmediğimi söylemiştim padişahlarının Türklüğü şüphelidir soyları bozulmuştur osmanlı anlayışı yüzünden araplık yükselmiş Türklük düşmüştür arap gibi yaşamış  arap yazısı kullanmış araplar kendi adetlerini sapkınlıklarını bize din diye yutturmuştur.Din o kadar ön plana çıkmıştırki her şeyin önüne geçmiş ırk unutulmuş Türk adetleri zayıflamış çoğunun yerini arap adetleri almıştır araplar matah bir şey sayılmış çocuklara bile arap isimleri verilmiştir resmen araplaşma süreci yaşanmıştır hemde kendi kendimize yaptık ayrıca osmanlı azınlıklarada çok kıymet vermiş onları el üstünde tutarken Türkleri hep ezmiş anadoludaki yetkililerinin keyfine ve insafına terketmiştir ayrıca osmanlının hoşgörü anlayışı çoğu zaman aptallık sınırlarını zorlamıştır ilk zamanları için bunlar söylenemez ama sonrası tamamen böyledir yani kısaca osmanlı pek iyi değildir.

Çevrimdışı ALp TeKiN

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 52
Ynt: OSMANLILAR DÖNEMİNDE TÜRKLÜĞE BAKIŞ
« Yanıtla #19 : 16 Aralık 2007 »
Bu yaz bir akrabam sayesinde 5.Uluslar Arası Türk Dünyası Sosyal Bilimler Kongresi'ne katılma şerefine erdim Kırgızistandaydı kongre.
Kırgız bir tarihçi Yavuz Sultan Selim zamanında Türk Birliğinin kuralabileceğini fakat Osmanlının Türk Birliğinden önce islam birliğine önem verdiğinden bahsetti.Osmanlı'da hiçbir zaman Türkçülük fikrine önem verilmediğine ancak bu fikir Ziya Gökalp ve Ömer Seyfettin sayesinde ortaya çıktığını söyledi.Yani Osmalı hiçbir zaman tam olarak Türkçülüğe ve Türklüğe önem vermemiş
Gönülleri birleşenler ölse de bir gün
Gök kubbede kalacaktır seslerinden ün.

Gönülleri birleşenler! Selam sizlere!
Uzaklarda dertleşenler! Selam sizlere!